Fögur er hlíðin - skyldulesning fyrir alla!

Guðmundur Gunnarsson hjá Rafiðnaðarsambandinu og stjórnlagaráðsmaður skrifar þessa áhugaverðu grein á bloggið sitt. Gaman væri ef hægt væri fyrir almenna umræðu á Íslandi um Evrópusambandið að gera þessa grein að skyldulesningu fyrir alla- en við mælum sterklega með henni!

 Fögur er hlíðin

"Fögur er hlíðin svo að mér hefur hún aldrei jafnfögur sýnst, bleikir akrar en slegin tún, mun ég ríða heim og fara hvergi." Svo mælti Gunnar á Hlíðarenda, hann vissi hvaða örlög biðu hans en hann kaus frekar að líta tilbaka en horfa fram á veginn. Bróðir hans Kolskeggur Hámundarson horfði fram á veginn og fór utan, en sagði við það tækifæri að hann væri ekki slíkt lítilmenni að ganga á bak orða sinna. Kolskeggur hélt síðan til núverandi ESB landa, með viðkomu í Noregi, þaðan til Danmerkur og var þar með Sveini konungi tjúguskegg og þaðan til Miklagarðs. Þar giftist hann og kristnaðist og var væringjaforingi. Hann bjó í Miklagarði til dauðadags.

Einangrunarstefna og þjóðremba er einkenni málflutnings þeirra sem berjast gegn því að kannað verði til hlítar hvað íslendingum standi til boða gangi þeir í ESB. Þar birtist okkur forsjárhyggja og lokað samfélag sem beitir öllum brögðum til þess að verja hagsmuni valdastéttarinnar á kostnað launamanna. Drýldin sjálfumgleðin og þjóðremban einkennir málflutninginn. Aldrei horft fram á veginn, sífellt horft til fortíðar og sagan endurrituð svo hún nýtist málflutning þeirra.

Styrkjakerfi íslensks landbúnaðar snýst um mjólkurframleiðslu og lambakjöt. Bændasamtökin sjá um þá gagnagrunna sem ráða hvert styrkir fara og það er það sem verður að breyta göngum við í ESB. Reyndar verðum við að breyta til þess að fylgja eðlilegum reglum. Stærsti hluti verðmyndunar í lambakjöti fer fram í milliliðunum, bændur eru láglaunastétt. Verð á lambakjöti skiptist um það bil til helminga, við borgum helming í búðinni og hinn helminginn í gegnum skatta.

Þrátt fyrir að forsvarsmenn bændasamtakanna beiti fyrir sig þeirri fullyrðingu að þeir berjist fyrir því að vernda dreifbýlið og búsetu í landinu, fer mjólkurbúum fækkandi, nú er verið að leggja af mjólkurframleiðslu á Vestfjörðum. Bændabýlum fækkar sífellt, en þau sem eftir standa verða stærri og reyndar skuldugri.

Íslenskur landbúnaður stefnir í nákvæmlega sömu átt og íslenskur sjávarútvegurinn hefur farið, skuldsett upp fyrir rjáfrið. Íslendingar eiga enga dreifbýlisstefnu, en hún er til hjá ESB. Fjárfestar kaupa sífellt fleiri jarðir og bændabýlin eru að verða það stór að hinir raunverulegu eigendur eru bankarnir, engin hefur efni á því að byrja í búskap. Hér vantar samskonar lög og eru innan ESB að það land sem búið er brjóta undir landbúnað skuli nýtt áfram til landbúnaðar.

Alþingi samþykkti að hefja aðildarviðræður við ESB og 2/3 þjóðarinnar vill að þeim viðræðum verði lokið og niðurstaðan borin undir þjóðina. Þetta óttast embættismenn hjá samtökum bænda og samtökum afurðarsala, þeir fara hamförum gegn vilja þjóðarinnar og samþykktum Alþingis. Í þessu sambandi má rifja upp ummæli þeirra bræðra Hámundarsona.

Finnska leiðin eftir samninga við ESB beinir styrkjum til bænda, ekki kerfisins og milliliðanna eins gert er hér á landi, það var einmitt ástæðan fyrir því að Finnar gengu í ESB. Ef við færum þá leið myndi aðstoð við búsetu vaxa og beinir styrkir til bænda hækka umtalsvert. Það er nákvæmlega það sem embættismannakerfi framangreindra hagsmunasamtakanna berst gegn og óttast komi upp ef við göngum í ESB. En það blasir við jafnvel þó við göngum ekki í ESB, verðum við að taka upp samskonar kerfi og Finnar tóku upp.

Ég heimsótti sláturhús í síðustu viku. Þar unnu tæplega 100 manns, nánast allt erlent fólk. Þar voru þeir lambaskrokkar sem átti að senda út einungis grófsagaðir svo það sé hagkvæmara að flytja kjötið út. Öll vinna við kjötið fer síðan fram innan ESB og í mörgum tilfellum hjá fyrirtækjum sem eru í eigu íslendinga.

Sama á við um fiskinn, íslendingar eiga verksmiðjur sem fullvinna íslenska fiskinn. Í þessum verksmiðjum vinna þúsundir launamanna innan ESB. Íslendingarnir senda síðan einungis heim með þann hluta erlends gjaldeyris sem starfsemin gefur af sér sem dugar til þess að greiða kostnað hér heima, allt annað verður eftir úti. Þetta er afleiðing þess að við erum með krónuna sem kallar á vernd í skjóli gjaldeyrishafta.

Þetta myndi gjörbreytast ef við gengjum inn í ESB, þá gætum við flutt öll þessi störf heim og allur arður myndi skila sér inn í íslenskt samfélag, hér um að ræða nokkur þúsund störf, sem öll gætu verið góð undirstaða í öflugri byggða þróun. Hvers vegna velja íslendingar frekar að vera á bótum en vinna í landbúnaði og fiskvinnslu? Hvers vegna eru kjör bænda svona slök? Hvert fara allir þeir milljarðar sem renna í gegnum styrkjakerfi landbúnaðarins? Það eru sífellt færri sem vinna í þessum greinum og launin eru mjög slök.

Ef við skoðun starfsgeira rafiðnaðarmanna, þá hefur þróunin verið þannig að undanfarin 30 ár hefur engin fjölgun rafiðnaðarmanna verið í orkugeiranum, um 300 rafiðnaðarmenn starfað í þeim geira síðan 1980. Sama á við um í landbúnað og fiskvinnslu þar hafa einnig verið að störfum þennan tíma um 300 rafiðnaðarmenn og sama á við um byggingar- og verktakageirann þar hafa verið um 500 – 800 rafvirkjar og það er í þessum geira sem allt atvinnuleysi rafvirkja er.

Á sama tíma hefur rafiðnaðarmönnum fjölgað úr 2.000 í tæplega 6.000 öll fjölgunin hefur verið í tækni og þjónustustörfum. Í dag hefur rafiðnaðarmönnum í Íslandi fækkað um 1.000 frá Hruni. Íslensk tæknifyrirtæki er flest farinn að gera allt upp í Evrum og mörg hafa flutt stöðvar sínar erlendis. Þau hafa sagt að ef Ísland gengi í ESB gætu þeir flutt heim um 3.000 störf á stuttum tíma.

Tæknifyrirtækin sem hafa verið að bjóða upp á mest spennandi störfin ásamt því að þar hefur öll fjölgum starfa verið, eru að flytja sig til ESB. Þau eru alfarið háð góðum viðskiptatengslum við ESB svæðið, góðum lánamarkaði og ekki síður hlutabréfamarkaði.Við rafiðnaðarmönnum blasir stöðnun í starfsframa hér heima. Í nýlegum könnunum kom fram að 85% ungs fólks sér ekki framtíð sína hér á landi. Ungt og velmenntað fólk menn vilja hafa möguleika til þess að viðhalda menntun og aðgang að tækifærum í vali á góðum störfum.

Athugasemdir

[Haraldur Hansson, 26.9.2011 kl. 17:17]

Skyldulesning!
Þá geta menn skyldugir notið gullkorna eins og ...

• einangrunarstefna og þjóðremba
• forsjárhyggja og lokað samfélag
• verja hagsmuni valdastéttarinnar
• drýldin sjálfumgleðin og þjóðremban
• aldrei horft fram á veginn

Og ég sem hélt að Já Ísland vildi málefnalega umræðu um Evrópusambandið. Umræðu sem er upplýsandi, sanngjörn og laus við gífuryrði.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 27.9.2011 kl. 00:36]

Jæja já(kvæði), þú segir nokkuð? 

Það er stjórnsýslan sem er brengluð á Íslandi, en mjög margir sem vinna innan stjórnsýslunnar trúa því í raun og veru, að þeir beri ekki ábyrgð á spilltri stjórnsýslu!

Þar liggur stóra vandamálið, og kraumar í svikapottum lögbrjótanna. Þar hefur ekkert breyst við tæra Skjaldborgarstjórn, því Skjaldborgarstjórnin er enn verri en sú fyrri í að grafa undan lýðræðinu, og þá er mikið sagt. Það er erfitt að þurfa að horfast í augu við þá ísköldu staðreynd, en nauðsynlegt, til að hér verði hægt að breyta einhverju.

Ég vil bara benda á að öllu þessu sem á að vera svo dásamlegt við ESB í upptalningunni hér á Já-síðunni, eru álíka raunveruleg loforð, og loforðin um Skjaldborgina óraunverulegu, sem ekki var reist, nema kringum bankana og lífeyrissjóðina.

Semsagt bara loforðalisti spilltrar stjórnsýslu, og breytist ekkert við að ganga í ESB.

Við getum breytt því sem þarf að breyta sjálf, og án þess að borga gífurlegar peningaupphæðir til Brussel-báknsins á ári fyrir að breyta einhverju. Við þurfum bara fyrst að bera út SPILLTA ÓLÖGHLÝÐNA STJÓRNSÝSLU-STARFSMENN. Þegar þjóðin stendur saman er hún sterkari en spillingar-kóngarnir og alveg örugglega hugaðri en hjartalitlir embættis-titlaðir lögbrjótar.

Þetta er svona einfalt, herra Já!

Haraldur bendir réttilega á að það er áberandi hroki í neikvæðum pistli þessa Já-penna, og óskandi að Já-arar fari að sýna löndum sínum þá lágmarks réttlátu virðingu, að viðurkenna allra sjónarmið og skoðanir til jafns við sínar, og taka í notkun tillitsama og hrokalausa rökræðu, sjálfra sín vegna þó ekki væri fyrir annað.

Öðruvísi næst ekki jafnrétti og réttlæti, og því síður löghlýðið og tillitsamt samfélag.

Spilltri stjórnsýslu tekst ekki endalaust að kenna gjaldmiðlinum um eigin lögbrot, því það er of mikil einföldun, til að almenningur með gagnrýna hugsun og málefnalegar umræður átti sig ekki á lögbrotum stjórnsýslunnar.

Það eru of margir læsir á Íslandi til að slíkt sleppi í gegnum gagnrýna umræðu, því miður fyrir spillingar-sinnaða.

M.b.kv.

[Leifur Þorsteinsson, 27.9.2011 kl. 10:34]

Já Já! mikið adsk---. er brekkan smart. Ég fer ekki rasskat og aldrei skulu ESB smá

kóngar fá hlíðina. Hvað sem Gvendur rafkóngur rífst og röflar.